معرفی بازی Atomic Heart

بازی Atomic Heart از زمان معرفی تا عرضه با حاشیه‌های زیادی رو به رو بوده و در نهایت نتوانست نظر بسیاری از منتقدین را جلب کند. با این حال سال‌ها که منتظر یک بازی شوتر شخص اول تخیلی همانند BioShock بودیم که بتواند آن حس لذت بخش گذشته را در ما زنده کند. پس تصمیم گرفتیم Atomic Heart را خودمان تجربه کنیم تا ببینم واقعا به آن بدی که میگن است؟ یا تنها یه بازی است که دستکم گرفته شده است؟ - معرفی بازی Atomic Heart توسط استدیو ماند فیش (Mundfish) که یک استدیو روسی است ساخته شده. در گذشته نیز استودیو‌های روسی در ساخت بازی‌های زیادی مشارکت داشته‌اند اما بازی‌هایی که ما می‌شناسیم و ارزش شناخته شدن را داشته باشند بسیار اندک هستند. در نهایت زمانی که این بازی معرفی شد شاید این دریچه‌ای تازه برای سازندگان روسی بود که بتوانند در میان دیگر استودیو‌های جهانی در تولید بازی‌های AAA نقش داشته باشند. Atomic Heart اولین پروژه این استودیو نیست، اولین بازی که این تیم طراحی کرده Soviet Lunapark VR نام داشت و دقیقا در دنیای بازی Atomic Heart قرار داشت. این بازی مخصوص هدست‌های واقعیت مجازی ساخته شده بود اما متاسفانه در سال ۲۰۱۹ کنسل شد. Soviet Lunapark VR از همان سبک طراحی Atomic Heart استفاده می‌نمود، اما استودیو ماند فیش تصمیم گرفتند بازی Atomic Heart را توسعه دهند که یک بازی شوتر شخص اول ماجراجوییست. این امکان فروش بیشتر را برای تیم به همراه افرادی که بر روی کامپیوتر و یا کنسول‌ها بازی می‌کنند خیلی بیشتر از کاربران دستگاه‌های واقعیت مجازی است. - داستان بازی Atomic Heart همانند بازی‌های BioShock و یا Wolfenstein مسیری جدید از تاریخ را روایت می‌کند.در این مسیر با بخشی از آینده‌ای رو به روییم که در گذشته‌ی آن مسیر تاریخ عوض شده است. فناوری‌ها جلو‌تر از زمان خود توسعه یافتند و در نهایت دانش‌های جد‌ید باعث شده تغییرات بسیاری در روند تاریخ ایجاد شود. بر اساس داستان بازی، در سال ۱۹۳۰ و در شوروی فردی به نام دمیتری سچنوو (Dmitry Sechenov) توانسته ماده‌ای پلیمری خلق کند. این فناوری باعث شده جماهیر شوری، پیشرفت‌های زیادی در زمینه‌های مختلف همانند علم رباتیک داشته باشد. در این بازی شما شوروی آرمانی را خواهید دید که به جای نیرو‌های انسان از روبات‌های کارگر برای انجام بسیاری از کار‌ها استفاده می‌شود. حالا در شوروی مرکز‌های تحقیقاتی بزرگی چون Facility 3826 وجود دارد. جایی که اتفاقات بازی در آن به وقوع می‌پیوندد. در این دوره شوروی از همیشه قدرتمند‌تر است تا جایی که به نظر می‌رسد آمریکا را در جریان جنگ سرد شکست داده باشد. حالا ۲۵ سال از اولین کشف دمیتری سچنوو گذشته است. حالا وی به دنبال ساخت هوش مصنوعی با عنوان کالکتیو دوم در مرکزی به نام Facility 3826 است. بازی در همین نقطه آغاز می‌شود جایی که نقشه‌های دمیتری سچنوو بهم ریخته و کنترل از دست او خارج شده است. در این میان فردی به نام سرگی نچایو (Sergey Nechaev) که شما نقش آن را بازی می‌کنید به این مکان آمده. در ابتدای بازی به نظر می‌رسد سرگی نچایو خاطرات خود را به درستی به یاد نمی‌آورد. سرگی نچایو در ابتدای بازی از این مرکز دیدار می‌کند و اصل روایت بازی در همین نقطه شروع می‌شود. در اویل بازی Facility 3826 یک مرکز بزرگ و زیبا و بسیار دیدنی است، همانند یک پارکی که دریچه‌ای به سوی آیند می‌باشد. اما در نهایت در اثر اتفاقتی که رخ می‌دهد به مرور در بازی تبدیل به یک مخروبه آخر الزمانی می‌شود. در ابتدای بازی داستان بازی و نحوه روایت آن جذاب است، با اینکه شباهت زیادی به بازی‌ BioShock دارد، طراحی و نحوه روایت خاص آن تازگی دارد. این روند تا اواسط بازی ادامه دارد اما متاسفانه پس از مدتی داستان کلیشه‌ای و قابل پیش بینی می‌شود. - گرافیک خارق العاده! این را باید بار‌ها گفت و هیچ گونه نمی‌توان مکنر آن شد! این بازی به لحاظ بصری یکی از متفاوت‌ترین و بهترین طراحی‌ها را دارد. به نسبت بازی‌هایی که در این چند سال اخیر دیده‌ایم Atomic Heart سبک طراحی منحصر به فرد خودش را دارد که جدا تحسین برانگیز است. هر المانی در بازی، از دشمنان گرفته تا ربات‌ها و کارکتر‌های بازی، با دقتی بسیار زیاد و متفاوت‌تر از آن چیزی که تا به امروز از بازی‌های ویدئویی دیده‌ایم، ساخته شده‌ است. جلو‌های بصری در Atomic Heart فراتر از حد انتظار است. برای کمپانی تازه تاسیسی همانند ماند فیش باید گفت این بخش از بازی عالی و تا حد زیادی فوق العاده است. اما چیزی که این بازی را منحصر به فرد می‌کند تنها جزئیات خیره کننده کارکتر‌ها و یا محیط بازی نیست بلکه سبک طنز آمیز طراحی آن برای معرفی کارکتر‌‌‌‌ها و یا ساختار بازی است. به عنوان مثال روبات‌‌های شبیه به ترمیناتور می‌بینید که همانند رفیق‌های کمونیستی سیبل دارند دیگر تجهیزاتی که با ساختار و سبک زندگی در شوروی آن زمان ساخته شده‌اند. - صدا و موسیقی با اینکه انتظار زیادی از Atomic Heart در بخش موسیقی نداشتیم،‌ Atomic Heart عمل کرد بسیار خوبی در این بخش داشته است. موسیقی‌های بازی به یاد ماندنی و گوش نواز هستند و از طرفی صدا پیشگان بازی نیز عملکرد عالی در این بخش داشته اند. البته این‌بار به توجه بسیار بیشتری به صدا پیشگان بازی شده. بازی بیش از ده‌ها کارکتر مختلف دارد و هرکدام آن‌ها به بهترین شکل ممکنه صدا گذاری شده‌اند. البته بخش بزرگی از این موفقیت در موسیقی را مدیون همکاری میک گوردن (آهنگ سازی دو بازی جدید Doom) است. موسیقی میک گوردن انرژی زیادی به بازیکن انتقال می‌دهد که تجربه مبارزات را دو چندان می‌کند. - گیم پلی خیلی وقت است که از عرضه بازی‌های شوتری چون BioShock می‌گذرد، با اینکه Atomic Heart در برخی موارد مشکلاتی دارد، تجربه آن همچنان بسیار لذت بخش و مهیج است. در این بازی شما کنترل سرجوخه‌ای به نام سرگی نچایو را بر عهده دارید. سرگی نچایو در پی یادآوری گذشته‌ای است که فراموش کرده. در این مسیر بیشتری درگیری شما با روبات‌ها و هوش منصوعی است که کنترلش از دست انسان‌ها خارج شده است. در Atomic Heart علاوه بر مبازرات شخص اول ، پازل‌های بسیاری برای حل کردن وجود دارد. پازل‌ها گاهی بیش از اندازه ساده یا کلیشه‌ای هستند با این حال فرایند حل آن حوصله سر بر نیست. بسیاری از پازل‌ها نیاز دارند تا با استفاده قدرت‌های دستکش هوشمند شما انجام بگیرد. مبارزات ترکیبی از استفاده از سلاح‌‌ها و استفاده از دستکش هوشمند شما چارلز است.البته استفاده از دستکش به نظر می‌رسد همیشه الزامی نباشد و گاهی اسلحه‌ها بسیار کار سازتراند! این موضوع باعث شده آن تجربه‌ که در بازی‌هایی همانند BioShock یا حتی Borderland 3 از قدرت‌ها داشتیم در این بازی بی‌معنا شود. متاسفانه استفاده از سلاح‌های سرد بسیار عذاب آور است با این حال گاهی نیاز پیدا می‌کنید از آن‌‌ها برای انجام مراحل استفاده کنید. استفاده از تکنولوژی‌های ترکیبی بخش مهیج بازی است. استفاده از قدرت‌های سرگی (یعنی بازیکن) به وسیله یک دستکش هوشمند به نام چارلز امکان پذیر است. این دستکش به نوعی راهنما و دستیار شما در روند بازی است که در طول بازی نظرات خود را بیان می‌کند یا به شما در پیدا کردن مسیر داستان و یا مراحل کمک می‌کند. از نکات جذاب بازی می‌توان به سیستم لوت آن اشاره کرد. در محیط چیز‌های زیادی برای جمع آوری و لوت وجود دارد. وسایل قابل لوت می‌توانند در هر جایی پیدا شوند از کشو‌ها گرفته تا صندوق‌ها و یا روی زمین، محیط Atomic Heart نسبتا بزرگ است، در هر بخش امکان ماجراجویی و گشت و گذار برای کاربران وجود دارد. دستکش هوشمند شما گشتن و جست و جو را برای شما آسان‌تر می‌کند، این دستکش با استفاده از اسکنر محیط را اسکن می‌کند و به شما وسایل مهم را نشان می‌دهد. این اسکن می‌تواند دشمنانی که در نزدیکی شما قرار دارند را نیز به شما نشان دهد. . اگر بازیکن ماجراجویی باشید در مسیر‌هایی که فکرشان را نمی‌کنید سلاح و یا تجهیزاتی را می‌یابید که بعدا حسابی به کارتان می‌آید. در نهایت بیشتر تجربه بازی شما به محیط‌های بسته محدود می‌شود که باید با لوت کردن وسایل مورد نیاز و حل پازل‌ها به مناطق تازه وارد شوید، گاهی روند تجربه شما از یک محل کند و کسل کننده می‌شود اما به هیچ وجه نمی‌تواند تجربه لذت بخش بازی را از بین ببرد. - پلتفرم‌ها این بازی بر روی کامپیوتر‌های شخصی و کنسول‌های PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox Series S & X در دسترس می‌‌باشد. - مزایا و معایب + طراحی بصری هنری و خیره کننده + موسیقی‌های حماسی و گوش نواز + یک جایگزین نسبی برای عنواینی همانند BioShock - دقت پایین به کارکتر‌ها - داستان کلیشه‌ای و آبکی - استفاده از سلاح‌های سرد عذاب آور است. تاریخ انتشار : ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ #گیم #نقدوبرسی نوشته شده توسط : امیرحسین ارشادیان